Aikido to współczesna japońska sztuka samoobrony. Obecna postać tej dyscypliny ukształtowała się w pierwszej połowie XX wieku, lecz jej korzenie sięgają czasu samurajów i szkoły szermierki Yagyu. Techniczną bazę dla Aikido stanowi Daito-Ryu jujitsu, które studiował twórca Aikido, Morihei Ueshiba, przez dwadzieścia lat. Morihei pod wpływem religii Omoto, która podkreśla szacunek dla wszelkiego życia, przekształcił brutalne i destrukcyjne techniki jujitsu w formy kładące główny nacisk na kontrole i współczucie dla agresora. W konsekwencji adept Aikido jest w stanie obronić się przed wieloma napastnikami nie wyrządzając im krzywdy. Jedną z charakterystycznych cech Aikido jest wykorzystywanie siły napastnika przeciwko niemu samemu. Dzięki temu sztuka ta jest chętnie uprawiana przez mężczyzn jak i kobiety, nie zależnie od wieku i sprawności fizycznej. Dodatkowymi walorami wynikającymi z systematycznego treningu Aikido są podniesienie ogólnej sprawność fizycznej oraz opanowanie i spokój wewnętrzny.